10 موردی که هر کودک اوتیسم آرزو دارد که شما درباره اش بدانید: 

1- من یک کودک مبتلا به اوتیسم هستم.من اوتیستیک نیستم.اوتیسم بخشی از شخصیت من است اما تمامی مرا تشکیل    نمی دهد.آیا شما شخصی هستید با تمام افکار و احساسات و مهارت های زیاد یا یک فرد چاق و عینکی و تنبل؟

2- سیستم های حسی من به هم ریخته است.بدین معنا که نگاه ها,صداها,بوها,مزه ها و لمس های معمولی که در زندگی معمولی شما برایتان عادی است می تواند برای من زجرآور باشد.محیطی که من در آن زندگی می کنم ممکن است برای من خشن باشد.یک سفر کوتاه به سوپر مارکت برای خرید ممکن است برای من جهنم باشد.مغز من نمی تواند تمام ورودی هایش را فیلتر کند.حس بویایی من ممکن است خیلی قوی باشد.به دلیل اینکه دیدگرا هستم شاید این اولین حسی باشد که عکس العمل بالایی از خود نشان می دهد.نور فلورسنت,زیادی درخشان است.این درخشندگی باعث جهش تمامی اتاق شده و متعاقباً چشم مرا اذیت می کند.گاهی اوقات پرش نور از هر شیئی منعکس شده و همه چیز برای من گیج و گنگ می شود.

تیرگی در شیشه پنجره ها,حرکی دورانی پنکه و... اقلام زیادی هستند که تمرکز را برای من سخت می کند تا جائیکه من گاهی وجود خودم را در این دنیا گم می کنم.

3- همیشه فرقی بین من انجام نخواهم داد و من نمی توانم انجام دهم بگذارید.دریافتی ها و پردازش وتکلم هر دو برایم دشوار است.این بدان معنا نیست که من فرمان را گوش نمی دهم بلکه من درک مطلب را ندارم.وقتی شما از آن طرف اتاق مرا صدا می زنید این آن چیزی است که من می شنوم:@#$%^&*)+ امید )+&*@#^%$. در عوض با من به صورت مستقیم و با کلمات ساده صحبت کنید.(امید جان لطفاً مداد رنگی هایت را روی میز بگذار).این باعث شده که متوجه درخواست شما شده و متعاقباً میدانم که چه جوابی را باید بدهم یا چه حرکتی را باید انجام دهم.

4- فکر کردن من به صورت عینی و محسوس می باشد.من جملات را کلمه به کلمه ترجمه می کنم,برای من گیج کننده است اگر شما بگویید:شاهنامه آخرش خوش است! خواهش می کنم به من بگویید:این موضوع آخرش معلوم می شود که نتیجه ای دارد.

 5- با محدودیت کلمات من صبور باشید.برای من سخت است بگوییم چه می خواهم وقتی که کلماتی را که جهت ابراز احساسات بالینی بیان می شود را نمی دانم.شاید من گرسنه,عصبی,وحشت زده ویا گیج شده باشم ولی فعلا این کلمات بیش از تسلط من به کلام برای بیان کردن می باشد.ضمناً مواظب علائم بدنی من نیز باشید که ممکن است به اشتباه ترجمه شود.طرف مقابل این قضیه نیز صادق است.ممکن است من مثل یک پروفسور کوچک و یا ستارگان سینما کلماتی را بیان کنم که از حیطه ی توانایی سنی و رشدی من خارج است.این کلمات را از فیلم ها,صحبت های اطرافیان,تلوزیون و .... بخاطر سپرده ام وشاید معنا و مفهوم آنها را ندانم و فقط این را می دانم که گاهی کمک می کند که مرا از وضعیت جواب دادن رها سازد.

6- به دلیل آنکه تکلم برای من سخت است من خیلی نگاه نگاه گرا هستم.نشان دادن نحوه ی انجام کاری بهتر از توضیح آن عملیات میباشد.ضمن آنکه آمادگی و صبر جهت تکرار تعلیم ذهنی را داشته باشید زیرا به من در یادگیری کمک می کنید.لیست وظایف مکتوب,مرا از نگرانی در بخاطر سپردن آن وظایف آسوده می سازد و در مدیرت زمان مابین تکالیف نیز مرا کمک می کند.

7- تمرکز بر آنچه توانایی من می باشد بگذارید نه به هرآنچه من نمی دانم.مانند هرانسان دیگری,من نیز در محیطی که حس می کنم کارایی ندارم قابلیت یادگیری را ندارم و حس بی ارزشی گریبانگیر من می شود.پیگیر نقاط قوی من باشید,آنها را پیدا خواهید کرد.همیشه بیشتر از یک راه جهت انجام وظیفه ای وجود دارد.

8- به من در رفتار های اجتماعی کمک کنید.شاید به نظر برسد که من نمی خواهم با بچه های دیگر در زمین بازی کنم اما گاهی اوقات این بخاطر عدم توانایی من در شروع صحبت یا ورود به زمین بازی می باشد.اگر شما بچه های دیگر را تشویق کنید که مرا به بازی دعوت کنند من خیلی هم خوشحال خواهم شد که با آنها بازی کنم.

9-سعی کنید که مواردی که باعث عصبانیت و انفجار من می شود را شناسایی کنید.هر آنچه که شما نامش را خشم,حالت غیر طبیعی,انفجار و یا عصبانیت می گذارید,برای من بیشتر از شما دردناک است.این حالت ها در من اتفاق می افتد به دلیل آنکه یکی و یا اغلب حس های من بیشتر از حجمش متحمل فشار هستند.اگر بتوانید دلیل اتفاق این حالت ها را بفهمید من کمتر دچار این وضعیت ها می شوم.

10- اگر شما یکی از اعضای خانواده من هستید لطفاً مرا بی قید و شرط دوست داشته باشید.افکاری مانند:(ایکاش که ...چرا؟!!   تو بهتر بود که ...)کمکی به من نمی کند.من اوتیسم را برای خودم انتخاب نکردم یادتان باشد من در وضعیت اوتیسم هستم نه شما.بدون کمک شما,امکان پیشرفت من خیلی کم است.

با حمایت و پشتیبانی شما بیشتر از آنچه که فکر می کنید امکانات وجود دارد.من به شما قول می دهم که ارزشش را دارم.تمامی اینها به سه کلمه ختم می شود:صبر,صبر,صبر

شما پایه های من هستید.بعضی از قوانین اجتماعی برای من معنی ندارد,فراموشش کنید.سپس خواهید دید چگونه من پیشرفت های زیادی خواهم کرد.شاید من توانایی ارتباط چشمی یا صحبت نداشته باشم ولی اگر توجه کنید در عوض من دروغ نمی گویم,در بازی تقلب نمی کنم,با هم کلاسی هایم درگیر نمی شوم و درباره دیگران قضاوت نمی کنم.

به احتمال قوی من مایکل جردن آینده نخواهم بود ولی با توجه من به جزئیات ظریف و توانایی بالا در تمرکز غیر عادی,ممکن است آلبرت انیشتن یا بیل گیتس آینده بشوم.آنها نیز اوتیسم داشته اند.